teXtapel, huysuz ihtiyarların gerçeklik adını verdiği o sönük bakışlar adacığından kaçmak üzere tasarlanmış bir hayal tünelidir. genellikle çok yakınımızda duran ve yine genellikle aramadığımız için bir türlü bulmayı başaramadığımız binlerce tünelden sadece biridir.

yedi gün yirmi dört saat algılarımızın ırzına geçen banal alem bekçileri ne söylüyor olurlarsa olsunlar, “şeyler” değişebilir ve değişmek zorundadır da… bir yere akıp gitmediğini sıkıntıdan patlaya patlaya öğrendiğimiz bu hayat dairesinden kaçmak için bir çıkış yolu bulamayan her fani gibi temel sorunumuz yanlış yöne bakıyor oluşumuzdur. işte teXtapel başka bir dünyayı hayal ederken bu dünyanın parametrelerini kullanamayacağımızı hatırlatmak için vardır.

ve kuşkusuz, teXtapel dünyayı değiştirmeye kendi sokağından başlamak üzere atılmış küçük bir adımdan başka bir şey değildir…