Steve Jobs’la Benim Aramdaki Farklar*

Steve Jobs mükemmel bir devrimciydi. Ben o kadar değilim.

Steve Jobs noktaları geriye doğru birleştirdiğinde bir başarı hikâyesine sahip olmuştu, ben geriye dönüp baktığımda orada hiçbir şey göremedim. Göz doktoru duvardaki harfleri okumamı söylediğinde ben ona duvarın nerede olduğunu sordum.  Ben göz doktoruna duvarın nerede olduğunu sordum; çünkü Steve Jobs, üniversitelerin mezuniyet törenlerinde dünyayı değiştirmekten bahsediyordu. Ne zaman Steve Jobs genç mezunlara çocukluğundan bahsetse, o sırada Çinli çocuklar havasız atölyelerde Apple yongaları üretiyor olurdu. Çinli çocuklar havasız atölyelerde Apple yongaları üretiyordu, çünkü Steve Jobs’un daha çok para kazanması gerekiyordu. Steve Jobs iyi bir vejetaryen olduğu için sebzeyle beslenirdi ama çekik gözlü çocukların neyle beslendiği onu ilgilendirmiyordu.

Steve Jobs başkalarının gürültülerine kulak vermemeyi tavsiye ederdi. Ben çişim geldiğinde gürültü yapmazsam altıma işemek zorunda kalırdım. Steve Jobs et yemezken, ben hiçbir şey yemiyordum. Ben şekerli suyla besleniyordum; çünkü dünyayı değiştirmek istiyorsanız ve eğer çekik gözlü çocukları havasız atölyelerde çalıştırma gücüne sahip değilseniz, havasız hücrelere hapsediliyordunuz. Çekik gözlü çocukları havasız atölyelere kapatacak gücüm olsaydı bunu yapmazdım, çünkü kalbime ve sezgilerime kulak verdiğimde kalbim bana ahlaksızlık yapmamamı söylerdi.

Steve Jobs dünyayı değiştirmişti ama ben bunu başaramadım. Anola Gay ve George Bush da dünyayı değiştirmişlerdi. Adolf Hitler bu konuda çok başarılıydı ama Bill Gates de fena sayılmazdı. Ben içerden çıktığım zaman, gördüğüm dünyayı tanıyamadım. Hayır, gördüğüm dünyayı tanıdım ama insanlar artık birbirine dokunamıyordu. İnsanlar artık birbirine dokunamıyordu çünkü Mark Zuckerberg’in daha çok para kazanması gerekiyordu. Mark Zuckerberg’in daha çok para kazanması gerekiyordu çünkü Steve Jobs’la yarışmak gerçekten kolay bir şey değildi.

Steve Jobs dünyanın en zengin 136. insanıyken aylık maaşı 1 dolardı ama ben onun 450 katı maaşla çalışırken bile mahallenin en zengin 136. insanı olamadım. Çünkü Steve Jobs mükemmel bir pazarlamacıydı, ben o kadar değilim.

Steve Jobs çok mütevazı bi insandı. Ben o kadar değilim. Steve Jobs sürekli siyah kazak ve kot pantolon giyerdi. Benim hiç imaj danışmanım olmadı. Steve Jobs sakal bıraktığı zaman: “ne rahat adam” diyorlardı. Ben sakal bıraktığım zaman jandarma eri boğazımı sıkıp “sen kesmezsen biz keseriz” dedi. Jandarma eri sakalımı keserken kafam dazlaktı ve gardiyanlar kafama vuruyordu. Gardiyanlar kafama vururken annem görse; “şimdi yani afedersiniz ama o kafasına vurduğunuz benim oğlum” derdi. Steve Jobs gardiyanların kafama vurduğunu görse şefkatle gülümser ve onlara birer iphone satmaya çalışırdı.

Steve Jobs çok iyi bir girişimciydi. Ben o kadar değilim. Steve Jobs üniversiteyi bıraktıktan sonra Atari’de çalışmaya başlamıştı. Ben Atari’de hiç çalışmadım. Steve Jobs bilgisayardan anlamazdı ama arkadaşı Steve Wozniak anlardı. Steve Jobs ilk işinde Wozniak’ı 2.500 dolar dolandırdı. Ben bilgisayardan Steve Jobs kadar anlıyorum ama hiçbir arkadaşımı dolandırmayı başaramadım.

Steve Jobs gençliğinde psikedelik uyarıcılar kullandığı için takdir edildi, ben kullansaydım mahkûm edilecektim. Steve Jobs başı tıraşlı gezdiği günleri gururla anlatırdı, ben kafamı kazıttığımda polis ne zaman gördüyse mutlaka üstümü aradı. Şanslı olsaydım annem beni yakışıklı doğururdu. Ama ben şanslı sayılmam. Steve Jobs öldüğünde herkesin Facebook profilinde onun fotoğrafı vardı. Zaten ben yaşarken kendi profilimde bile benim fotoğrafım olmadı.

Steve Jobs çok dürüst bir adamdı. Ben o kadar değilim. Steve Jobs hiç korsan yazılım kullanmadı. Steve Jobs’un hak ederek kazandığı 50 milyar doları vardı. Ben 3 Dolarlık Mac OSX alabilmek için korsancıyla pazarlık yaptım. Steve Jobs bir gecede 200 milyon dolar kaybetmenin kendisini özgürleştirdiğini söyledi, ben hayatımda bir kere, 10 bin doları bankada sayılırken gördüm. Haşyetten neredeyse bayılacaktım.

Steve Jobs hayata çok bağlı bir adamdı. Ben o kadar değilim. Steve Jobs’un dünyasında ölüm faydalı fakat sadece entelektüel bir kavramdı. Benim dünyamda her beş saniyede bir çocuk açlıktan ölüyor.

İşte bu yüzden…

Steve Jobs, öldüğünde ben hiç üzülmedim.

Çinli çocuklar da üzülmedi…

 

*feat: Ah Muhsin Ünlü Resulullahla Benim Aramdaki Farklar

 

Erdinç Yücel – Yeni Harman Kasım 2011 sayısında yayımlanmıştır.

 

Bir Cevap Yazın